ඒ උතුම් බුදු පියවරු, ශ්‍රද්ධාවෙන් යුතුව සිහි කළා.
02/02/2024 නිබ්බාන භාවනාවේ, හරායති ලජ්ජා වෙනවා යන ධර්මතාවය, තවදුරටත් විමසා බැලුවා. කාමයෙහි වරදවා හැසිරීම වැනි සංස්කාරයන් ගැන ලජ්ජාවට පත් වේ. මෙහි මෝහය ඇති බව දැන, එය ඉවත් කළ යුතු ය. කුමන මෝහයක් ද? ජාති ජරා ව්‍යාධි මරණ තුළ අඩංගු වී ඇති මෝහය වන්නේ ය. මෝහය, නිත්‍යභාවය, දිට්ඨි ආශ්‍රව, දිට්ඨි අනුසය, 7.6 අවස්ථාවෙන් පටන්ගෙන, සංස්කාර අධිමොක්ඛ 7.6 සිට 8.2 දක්වා. 7.6 රූපය පළමුවරට ප්‍රයෝජනයට ගත හැකි ලෙස ස්පර්ශ කිරීම. 8.2 කාය සංස්කාර. මෙහි දී “අධිමොක්ඛ පච්චයා භවො” යන්න සිහි විය. භවයෙන් ජාතිය.
මෙම දහම් හොඳින් විමසන්නේ, කාමයෙහි වරදවා හැසිරීම වැනි සංස්කාරයන් ගැන ලජ්ජාව, එනම් හිරි ඇති බව, යන්නෙහි වටිනාකම හොඳින් වැටහේ. කෙසේ ද? යම් රූපයක් කෙරෙහි පවත්නා ආකර්ෂණීය ස්වභාවය නොඉක්මවන්නේ නම්, පළගැටියකු ආලෝකයට ඇදී ගොස් විනාශයට පත් වන්නාක් මෙන් සිතීම, එක දහමකි. තව ද හිරි ඕතප් දෙක නැතිනම්, ධ්‍යාන තලයක් හෝ මගේ යයි ගන්නේ ද, එය බැස ගැනීමක් වන්නේ ද, එහි විඤ්ඤාණ තිට්ඨති යන්න සිදු වේ. ථීනමිද්ධය හට ගනී. මෝහ පාරේ ගමන් කරයි. එමගින් අවිද්‍යාව ඇති වේ. අවිද්‍යාවෙන් යුත් අඥානයා හට මිච්ඡා දිට්ඨිය උපදී යනුවෙන්, 16/12/2022 අවිජ්ජා භාවනාවේ ඉගෙන ගත් ආකාරයට සිතීම, තව දහමකි.
හිරි ඕතප් දෙක ඇති නම් ධ්‍යාන තලයක් හෝ මගේ යයි නොගන්නේ, එහි බැස ගැනීමක් නොවේ. විඤ්ඤාණ තිට්ඨති යන්න සිදු නොවේ. මෙහි සතර සුඛභාගීය ධර්මයෝ ක්‍රියාත්මක වේ. සතර අප්‍රමාණයෝ ඇති වේ. එමගින් රූප වේදනා සඤ්ඤා සංස්කාරයෝ ඉක්මවයි. මෙහි යම් විද්‍යාවක් වේ ද, එය චතුරාර්ය සත්‍ය දන්නා බවට, සාක්ෂි දරයි. එය කුමක් ද? මෝහ අගති ගමන් නොයන්නාවුන් හට, මෝහය නිසා වන ධර්මතාවයෝ බල නොපාන නිසා ය. “නිබ්බානං රතනංති කරිත්වා, ආශ්චර්ය භාවෙන අතුලං, තත්ථ කුසලස්ස අභිසම්භවා, ජානනා පස්සනා, අයං අමොහො” යන්න සිහි කරන්න.
මෙසේ ඇති වන සම්මා දිට්ඨිය මගින් සම්මා සංකල්ප උපදී. මෙහි දී අට්ටීයති යන්න විමසා, සුඛ සංකල්පයක් නොව, ව්‍යාධි සංකල්පයක් බව දැන, line 6 හරහා යම් ධර්මයක් ගලන්නේ ද, එය වැලකීම සිදු වූ අයුරින් ම, සම්මා සංකල්පය මගින් ද, line 6 හරහා යම් ධර්මයක් ගලන්නේ ද, එය වැලකීම සිදු වේ.
මෙසේ ප්‍රභාස්වර වූ සම්මා සංකල්පය මගින්, 19/01/2024 නිබ්බාන භාවනාවේ පළවෙනියට සඳහන් කරන ලද, නිවනට යොමු වූ පළවන කරුණ මගින්, නිවන් සුව අත්පත් කර ගැනීම කළ හැකි ය. එනම් පළවන රවුමේ දී ම, අනාශ්‍රව වීම. මෙය අවිද්‍යා පච්චයා සඞ්‌ඛාරා, මෙය සමඟ සංස්කාර අධිමොක්ඛය හටගන්නේ ය යන්න, විමසීම සමඟ අනාශ්‍රව වීම, ලෙස ගත හැකි ය. ඉන් නික්මෙන විට ම, දුක යන සංකල්පයේ පිහිටීම යනු, හිරිය නිසා ඇති වූ සම්මා සංකල්පය, සුඛභාගීය ධර්මයන් සමඟ පිහිටීම ලෙස ගත යුතු ය.
ඒක තමයි මං කරපු භාවනාව.